ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ। ਜਦ ਕੋਈ ਸਾਧੂ ਸੰਤ ਜਾਂ ਵਿਦਵਾਨ ਲੋਕ ਭਾਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਪਹਿਲੇ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਸ਼ਿਵਾਏ ਨਮਾ ਕਹਿੰਦੇ, ਕੋਈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨਮਾ ਕਹਿੰਦੇ, ਕੋਈ ਗਣੇਸ਼ ਨਮਾ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਨਮਸਤੇ ਤਾਂ ਉੱਚ ਤੇ ਉੱਚ ਇੱਕ ਬਾਪ ਨੂੰ ਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਉੱਚ ਤੇ ਉੱਚ ਇੱਕ ਭਗਵਾਨ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸ਼ਿਵ ਹੈ। ਗਾਉਂਦੇ ਵੀ ਹੈ ਸ਼ਿਵਾਏ ਨਮਾ। ਸ਼ਿਵ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਪਹਿਲੇ – ਪਹਿਲੇ ਰਚਨਾ ਰਚਦੇ ਹਨ। ਰਚਤਾ ਇੱਕ ਹੈ, ਰਚਨਾ ਵੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੈ। ਰਚਤਾ ਬਾਪ ਨੂੰ ਅਤੇ ਰਚਨਾ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਪ ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਕ੍ਰਿਏਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸੋ ਜ਼ਰੂਰ ਨਵੀਂ ਹੀ ਕ੍ਰਿਏਟ ਕਰਨਗੇ। ਪਰ ਬਾਪ ਜਰੂਰ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਉਣਗੇ, ਇਸਲਈ ਬਾਪ ਨੂੰ ਪਤਿਤ – ਪਾਵਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਮਾਤਰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਖਾਸ ਭਾਰਤਵਾਸੀ ਬਾਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪਤਿਤ – ਪਾਵਨ ਆਓ। ਜਦ ਸਭ ਦੁੱਖੀ ਅਤੇ ਪਤਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਉਦੋਂ ਹੀ ਬਾਪ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਦੁੱਖੀ ਕਦੋਂ ਹੋਏ ਅਤੇ ਯਾਦ ਕਦੋਂ ਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ।

ਬਾਪ ਬੈਠ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ – ਅੱਗੇ ਵੀ ਸਮਝਾਇਆ ਸੀ ਕਿ ਹੇ ਬੱਚੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖ – ਸੁੱਖ ਦੇ ਜਨਮਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ। ਮੈਂ ਜੋ ਗਿਆਨ ਦਾ ਸਾਗਰ, ਨਾਲੇਜਫੁਲ ਹਾਂ ਉਹ ਬੈਠ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਮਨੁੱਖ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਬੀਜਰੂਪ ਵੀ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਿਤ – ਪਾਵਨ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਪਤਿਤ ਦੁਨੀਆਂ ਵੀ ਹੈ, ਪਾਵਨ ਦੁਨੀਆਂ ਵੀ ਹੈ। ਪਾਵਨ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਹੈਵਿਨ ਅਤੇ ਗਾਰਡਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਪਤਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ ਜੰਗਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਮਨੁੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮਾਇਆ ਦਾ ਰਾਜ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਤੋਂ 5 ਹਜਾਰ ਵਰ੍ਹੇ ਪਹਿਲੇ ਭਾਰਤ ਗਾਰਡਨ ਆਫ਼ ਗੌਡ ਸੀ। ਮਨੁੱਖ ਬਹੁਤ ਸੁਖੀ ਸਨ। ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਭਾਰਤ ਹੀ ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਖੰਡ ਦਾ ਨਾਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਨਵੇਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਿਸਤਾਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਭਾਰਤ ਹੀਰੇ ਵਰਗਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਹੀ ਸੁੱਖਧਾਮ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਭਾਰਤ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਦੁੱਖਧਾਮ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਬਾਬਾ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅੱਜਕਲ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਨਵ ਨਿਰਮਾਣ ਪ੍ਰਦਸ਼ਨੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਕਿ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵ ਨਵਾਂ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਚਿੱਤਰ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖਕੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸਮਝਾ ਨਾ ਸਕੇ, ਨਾ ਕੋਈ ਇਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵ ਨਵ ਨਿਰਮਾਣ ਪ੍ਰਦਸ਼ਨੀ ਖੋਲ ਸਕੇ। ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਵਾਰ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਬ੍ਰਹਮਾਕੁਮਾਰ ਕੁਮਾਰੀਆਂ ਬੈਠ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਨਵਾਂ ਸੀ ਤਾਂ ਹੀ ਸੁਖੀ ਸਨ। ਲਕਸ਼ਮੀ- ਨਾਰਾਇਣ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਵਿਸ਼ਨੂੰਪੁਰੀ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਸੀ। ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਯਾਨੀ ਫਾਊਂਡੈਸ਼ਨ ਲਗਾਉਣਾ – ਇਹ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਹੈ। ਭਾਰਤਵਾਸੀ ਜੋ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਪਤਿਤ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਨਾ ਸਕਣ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ – ਉਹ ਲੋਕ ਕੀ – ਕੀ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਸ੍ਵਰਗ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੈ ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ। ਮਨੁੱਖ ਕੰਡੇ ਵਰਗੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਦੋ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਦਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਗਾਰਡਨ ਆਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਸੀ। ਗੌਡ ਨੇ ਸਥਾਪਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸ਼ਿਵਾਏ ਨਮਾ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਨੇ ਕਿਵੇਂ ਸਥਾਪਨ ਕੀਤਾ? ਬਰੋਬਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਵਾਰਾ ਗਾਰਡਨ ਆਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਅਤੇ ਦੈਵੀ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਬਗੀਚਾ ਸਥਾਪਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੰਡਿਆਂ ਦੇ ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦੈਵੀ ਸਵਰਾਜ ਸਥਾਪਨ ਕਰਨਗੇ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਮੰਤਰਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਨਿਮੰਤਰਣ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਬਾਬਾ ਆਕੇ ਵੇਖੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਆਪ ਆਕੇ ਵੇਖੋ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਦੋ। ਬੁਲਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਹਿਜ ਹੈ। ਉੱਪਰ ਵਿੱਚ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਹੈ। ਸ਼ਿਵਾਏ ਨਮਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚ ਹੈ। ਉਹ ਫਿਰ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਰਚਦੇ ਹਨ। ਨਵੇਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇਵੀ – ਦੇਵਤਾਵਾਂ, ਲਕਸ਼ਮੀ – ਨਾਰਾਇਣ ਦਾ ਹੀ ਰਾਜ ਸੀ। ਤਾਂ ਉੱਚ ਤੇ ਉੱਚ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਉਹ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸੂਰਜਵੰਸ਼ੀ, ਚੰਦ੍ਰਵੰਸ਼ੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ – ਬ੍ਰਹਮਾ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮਾਕੁਮਾਰ ਕੁਮਾਰੀਆਂ ਦਵਾਰਾ, ਉਹ ਸਤਿਯੁਗ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਸਨ ਤਾਂ ਸਥਾਪਨਾ ਜਰੂਰ ਕਲਯੁਗ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਸੋ ਹੁਣ ਫਿਰ ਸੰਗਮਯੁਗ ਤੇ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀ ਆਤਮਾਵਾਂ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਜਾਪਿਤਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਵੀ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਹਰ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਪਾਰ੍ਟ ਸਾਰਾ ਨੂੰਧਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਪਾਰ੍ਟਧਾਰੀ ਇਹ ਹੈ – ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੂਰੇ 84 ਜਨਮ ਲੈਣੇ ਹਨ। ਪੁਨਰਜਨਮ ਲੈਣ ਦਾ ਰਸਮ ਤਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਫਿਰ ਸਤੋ ਰਜੋ ਤਮੋ ਬਣੇ ਹਨ। ਸਤੋਪ੍ਰਧਾਨ ਜਦੋਂ ਸਨ ਤਾਂ ਸੂਰਜਵੰਸ਼ੀ ਲਕਸ਼ਮੀ – ਨਾਰਾਇਣ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ, 16 ਕਲਾ ਸੰਪੂਰਨ ਸਨ। ਫਿਰ 14 ਕਲਾ ਬਣੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਯੁਗਾਂ ਨੂੰ ਗਾਰਡਨ ਆਫ਼ ਫਲਾਵਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸੀ ਸੁੱਖਧਾਮ। ਇਹ ਚਿੱਤਰਾਂ ਤੇ ਸਮਝਾਉਣਾ ਬੜਾ ਸਹਿਜ ਹੈ। ਉੱਪਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ, ਜਿਸ ਦਵਾਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਨਵ – ਨਿਰਮਾਣ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬ੍ਰਹਮਾ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ, ਸ਼ੰਕਰ… ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਚਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਹੈ। ਇਹ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ ਕਿ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਇੰਨੇ ਸਭ ਧਰਮ ਹਨ – ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦੇਵੀ – ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਪਰਾਏ ਲੋਪ ਹੈ। ਜੋ ਦੇਵੀ – ਦੇਵਤਾ ਧਰਮ ਵਾਲੇ ਸਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂ ਕਹਿਲਾ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿਓਂਕਿ ਸਤਿਯੁਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਪਾਵਨ ਸਨ, ਹੁਣ ਸਭ ਪਤਿਤ ਹਨ। ਬਾਬਾ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਹੈ ਪਤਿਤ – ਪਾਵਨ। ਹੁਣ ਪਤਿਤ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੌਣ ਹੈ? ਇਹ ਬਾਪ ਹੀ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਫਿਰ ਹੋਰ ਭਰਾ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਤਿਤ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਰਾਵਣ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਰ੍ਹੇ – ਵਰ੍ਹੇ ਜਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਰਾਵਣ ਦਾ ਕੋਈ ਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਹੈ ਗੁਪਤ। 5 ਵਿਕਾਰ ਇਸਤਰੀ ਦੇ, 5 ਵਿਕਾਰ ਪੁਰਸ਼ ਦੇ। ਭਾਰਤ ਦਾ ਵੱਡੇ ਤੇ ਵੱਡਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ ਹੀ ਰਾਵਣ, ਜਿਸ ਨੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਕੌਡੀ ਮਿਸਲ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਸ ਰਾਵਣ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਵੋ ਮੇਰੀ ਮੱਤ ਦਵਾਰਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਭ ਪਤਿਤ ਬਣ ਗਏ ਹਨ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹੀ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਦੀ। ਭਗਵਾਨੁਵਾਚ, ਹੇ ਬੱਚਿਓ ਅਤੇ ਆਤਮਾਓਂ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਰਾ ਸਮੇਂ ਦੇਹ – ਅਭਿਮਾਨੀ ਰਹੇ ਹੋ। ਹੁਣ ਦੇਹੀ – ਅਭਿਮਾਨੀ ਬਣੋ। ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾ ਅਮਰ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਸ਼ਰੀਰ ਛੱਡਦੀ ਅਤੇ ਲੈਂਦੀ ਹੋ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ – ਹੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹੀ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ – ਅੱਧਾਕਲਪ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਾ ਦਿਨ, ਅੱਧਾਕਲਪ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੀ ਰਾਤ। ਤੁਸੀਂ ਬੱਚੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝੇ ਹੋਏ ਹੋ ਤਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਖੋਲੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦਵਾਰਾ ਸਮਝਾਵੋ। ਹੁਣ ਇਹ ਬ੍ਰਹਮਾ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮਾਕੁਮਾਰ ਕੁਮਾਰੀਆਂ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਵਾਰਾ ਆਪਣਾ ਵਰਸਾ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ। ਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਗਿਆਨ ਸੂਰਜ ਪ੍ਰਗਟਿਆ, ਅਗਿਆਨ ਹਨੇਰ ਵਿਨਾਸ਼… ਉਸ ਸੂਰਜ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਗਿਆਨ ਸੂਰਜ ਇਸ ਸਮੇਂ ਗਿਆਨ ਵਰਖਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪਤਿਤ ਤੋਂ ਪਾਵਨ ਬਣ ਰਹੇ ਹੋ। ਬਰਸਾਤ ਦਾ ਪਾਣੀ ਕੋਈ ਨੂੰ ਪਾਵਨ ਨਹੀਂ ਬਣਾਏਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਿਤ – ਪਾਵਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ – ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੀ ਨਾਲੇਜ਼ ਹੈ ਕਿ ਪਤਿਤ ਤੋਂ ਪਾਵਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪਾਵਨ ਤੋਂ ਪਤਿਤ ਕਿਵੇਂ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਪਾਵਨ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਪਤਿਤ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਤਿਤ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਰਾਵਣ। ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਅਤੇ ਰਾਮ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਰਾਮ, ਸੀਤਾ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ।

ਤੁਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਵੀ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵ ਨਵ ਨਿਰਮਾਣ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਵਾਰਾ ਸੁੱਖਧਾਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਾਵਣ ਫਿਰ ਦੁੱਖਧਾਮ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਆਕੇ ਸੁੱਖਧਾਮ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅੱਧਾਕਲਪ ਸੁੱਖ, ਅੱਧਾਕਲਪ ਦੁੱਖ। ਸਤਿਯੁਗ ਤ੍ਰੇਤਾ ਦਿਨ, ਦਵਾਪਰ ਕਲਯੁਗ ਰਾਤ। ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਠੋਕਰਾਂ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੇ ਲਈ ਧੱਕਾ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਡਰਾਮਾ ਵਿੱਚ ਨੂੰਧ ਹੈ। ਅੱਧਾਕਲਪ ਗਿਆਨ, ਅੱਧਾ ਕਲਪ ਭਗਤੀ। ਗਿਆਨ ਦਾ ਸਾਗਰ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਸੂਰਜ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸ਼ਿਵ ਜਯੰਤੀ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਸਿੱਧ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਹੀ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਜਨਮਭੂਮੀ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਆਉਣਾ ਵੀ ਪਤਿਤ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਪਵੇ, ਤਾਂ ਤੇ ਆਕੇ ਪਤਿਤਾਂ ਨੂੰ ਪਾਵਨ ਬਣਾਵਾਂ। ਜੋ ਪੂਜਯ – ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਾਰਾਇਣ ਸਨ, ਉਹ ਹੀ ਪੁਜਾਰੀ ਬਣੇ ਹਨ। ਆਪ ਹੀ ਪੂਜਯ, ਆਪ ਹੀ ਪੁਜਾਰੀ। ਉਹ ਹੀ ਲਕਸ਼ਮੀ – ਨਾਰਾਇਣ ਦੀ ਆਤਮਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 84 ਜਨਮ ਭੋਗਣੇ ਹਨ ਤਾਂ – ਵੱਖ ਨਾਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭੋਗਣੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਇਹ ਬ੍ਰਹਮਾ ਜੋ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹੀ ਫਿਰ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਉਹ ਆਤਮਾ ਪਤਿਤ ਬਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੀ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਬ੍ਰਹਮਾ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ। ਪਹਿਲੇ – ਪਹਿਲੇ ਤਾਂ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਣੀ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਪਿਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਸਬੰਧ ਹੈ? ਜਰੂਰ ਕਹਿਣਗੇ ਬਾਪ ਹੈ। ਉਹ ਤਾਂ ਸਭ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦਾ ਬਾਪ ਹੋਇਆ। ਸ਼ਿਵਬਾਬਾ ਦੇ ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਬੱਚੇ ਹੋ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਭਗਤ ਹੋ, ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਸਭ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭਗਤ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਹੇ ਭਗਵਾਨ ਸਾਨੂੰ ਭਗਤੀ ਦਾ ਫਲ ਦੋ, ਅਸੀਂ ਦੁਖੀ ਹਾਂ, ਜੀਵਨਮੁਕਤੀ ਦੋ। ਸਾਧੂ ਲੋਕ ਵੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਮੁਕਤੀ – ਜੀਵਨਮੁਕਤੀ ਦੋ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਭ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਕੇ ਪਤਿਤਾਂ ਨੂੰ ਪਾਵਨ ਬਣਾਓ। ਬਾਬਾ ਡਾਇਰੈਕਸ਼ਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਵੇਂ – ਇਵੇਂ ਸਮਝਾਵੋ। ਅਸੀਂ ਆਤਮਾ ਸ਼ਾਂਤੀਧਾਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹਾਂ। ਹੁਣ ਇੱਕ ਸ਼ਰੀਰ ਛੱਡ ਦੂਜਾ ਲੈ ਪਾਰ੍ਟ ਜਰੂਰ ਵਜਾਉਣਾ ਹੈ। ਵਰਨਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪਾਸ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਡਰਾਮਾ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਚਕ੍ਰ ਫਿਰਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਫਿਰਦਾ ਹੈ। ਪਤਿਤ – ਪਾਵਨ ਇੱਕ, ਰਚਤਾ ਇੱਕ, ਦੁਨੀਆਂ ਵੀ ਇੱਕ। ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਪਾਵਨ ਤੋਂ ਪਤਿਤ ਕਿਵੇਂ ਬਣੀਏ? ਰਾਵਣ ਦੀ ਆਸੁਰੀ ਮੱਤ ਤੇ ਚਲਣ ਨਾਲ 5 ਵਿਕਾਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। 5 ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਰਾਵਣ ਮਤ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਜਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਰਾਵਣ ਜਲਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਹੁਣ ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਬੱਚੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਰਾਵਣ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਉਣੀ ਹੈ, ਜੋ ਜਿੱਤਣਗੇ ਉਹ ਹੀ ਰਾਮਰਾਜ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣਨਗੇ। ਇਹ ਹੈ ਅੰਤਿਮ ਜਨਮ ਮਤਲਬ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਅੰਤ ਹੈ। ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਆਦਿ ਵੀ ਬਾਪ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਵੀ ਬਾਪ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਪ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੈਂ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਵੀ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਵੀ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਗਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ – ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਵਾਰਾ ਸਥਾਪਨਾ, ਹੁਣ ਬ੍ਰਹਮਾ ਇੱਕਲਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਬ੍ਰਹਮਾਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਕੁਮਾਰੀਆਂ ਦਵਾਰਾ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਗਾਰਡਨ ਆਫ਼ ਦੈਵੀ ਫਲਾਵਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ ਕੰਡਿਆਂ ਦਾ ਜੰਗਲ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਅੱਗ ਲੱਗਣੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਜਾਗੇ ਹੋ। ਮਨੁੱਖ ਤਾਂ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਦੁੱਖ ਅਸ਼ਾਂਤੀ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਂਤੀਧਾਮ, ਸਵੀਟਹੋਮ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਸਵੀਟ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਵਰਸੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇਗੀ। ਇਸ ਰਾਵਣ ਰਾਜ ਨੂੰ ਭੁਲਦੇ ਜਾਓ। ਭਾਰਤ ਜੋ ਪਰੀਸਤਾਨ ਸੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਬਣਿਆ ਹੈ ਫਿਰ ਪਰੀਸਤਾਨ ਬਣੇਗਾ। ਇਹ ਚੱਕਰ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਵ ਨਵੀਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਪੁਰਾਣੀ ਨੂੰ ਜਰੂਰ ਅੱਗ ਲੱਗੇਗੀ। ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉੱਥੇ ਚੱਲਕੇ ਹੀਰੇ ਜਵਾਹਰਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ ਬਣਾਉਣਗੇ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਝੋਪੜੀਆਂ ਹਨ। ਕਲਪ – ਕਲਪ ਪਤਿਤ ਦੁਨੀਆਂ ਸੋ ਪਾਵਨ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਪਾਵਨ ਸੋ ਪਤਿਤ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਪਤਿਤ ਹੌਲੀ – ਹੌਲੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਮਕਾਨ ਨਵਾਂ ਜਲਦੀ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਟਾਈਮ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਗਿਆਨ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਬਣ ਜਾਵੋਗੇ। ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ 16 ਕਲਾ ਬਣਦੇ ਹੋ ਫਿਰ 14 ਕਲਾ ਫਿਰ ਹੋਲੀ – ਹੋਲੀ ਕਲਾ ਘੱਟਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਕਲਯੁਗ ਵਿੱਚ ਹੈ ਨੋ ਕਲਾ। ਭਾਰਤ ਪਾਵਨ ਸੀ, ਹੁਣ ਪਤਿਤ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਖੇਡ ਭਾਰਤ ਤੇ ਹੀ ਹੈ। ਰਾਵਣ ਤੋਂ ਹਾਰੇ ਹਾਰ…ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸ਼੍ਰੀਮਤ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਅੱਛਾ!

ਮਿੱਠੇ- ਮਿੱਠੇ ਸਿੱਕੀਲਧੇ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬਾਪ ਦਾਦਾ ਦਾ ਯਾਦ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁੱਡਮੋਰਨਿੰਗ। ਰੂਹਾਨੀ ਬਾਪ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ।